W poprzednim artykule została omówiona kwestia zmiany definicji naturalnej wody mineralnej. Przypominając, obecnie naturalna woda mineralna jedynie w określonych przypadkach charakteryzuje się właściwościami mającymi znaczenie fizjologiczne, powodującymi korzystne oddziaływanie na zdrowie ludzi. Zatem, aby woda miała udział w leczeniu niektórych jednostek chorobowych, musi być źródłem konkretnych minerałów. Mając świadomość, co i w jakich ilościach powinno się w niej znajdować, można ją wykorzystać w profilaktyce oraz wspomaganiu leczenia niektórych chorób.
Poniższa tabela przedstawia kryteria klasyfikacji chemicznej stosowane w znakowaniu naturalnych wód mineralnych:
Dokonując wyboru wody należy przede wszystkim wziąć pod uwagę stan zdrowia danej osoby oraz zapotrzebowanie organizmu. Dzięki temu można skorygować ewentualne niedobory danego składnika oraz w przeciwnej sytuacji, wystrzegać się składników, które będą wywoływały negatywny wpływ na zdrowie danego człowieka. Poniżej przybliżono funkcje poszczególnych minerałów oraz wskazano, które grupy konsumentów oraz przy jakich jednostkach chorobowych powinny po nie sięgać.
Magnez i wapń są najważniejszymi składnikami naturalnych wód mineralnych z uwagi na istotne znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania organizmu oraz powszechne niedobory tych składników w diecie (sięgające nawet 50 %). Pierwiastki te wykazują działanie przeciwmiażdżycowe oraz obniżające ciśnienie krwi. Właściwa przyswajalność tych składników przez organizm następuje, gdy proporcja wapnia do magnezu wynosi 2:1. Wody bogate w te pierwiastki są szczególnie polecane osobom mającym problem z gospodarką mineralną kości. Dane literaturowe pokazują również, że osoby pijące wodę zawierającą dużą ilość tych składników mineralnych są mniej podatne na różnego rodzaju schorzenia oraz żyją przeciętnie dłużej.
Wodorowęglany i siarczany są również cennym składnikiem z żywieniowego punktu widzenia. Korzystnie wpływają na procesy przemiany materii i trawienia. Woda o wysokiej zawartości wodorowęglanów jest polecana osobom w początkowych stadiach cukrzycy – obniża poziom cukru we krwi i moczu, wpływa korzystnie na działanie insuliny, zmniejsza wydzielanie acetonu, reguluje kwasowość krwi. Wody, które zawierają powyżej 600 mg / l wodorowęglanów są to wody alkaliczne. Są one szczególnie polecane osobom ze skłonnością do nadkwasoty żołądka, gdyż neutralizują sok żołądkowy oraz działają przeciwzapalnie. Osoby cierpiące na chorobę wrzodową żołądka, ostre stany chorobowe przewodu pokarmowego oraz ze skłonnościami do niedokwaśności nie mogą spożywać wód alkalicznych.
Wody bogate w siarczany zalecane są osobom ze skłonnościami do zaparć i niestrawności, gdyż wykazują stymulujące działanie na funkcje wydzielnicze wątroby. Należy pamiętać, aby spożywać je systematycznie, przed posiłkami. W zbyt dużych ilościach mogą wywoływać biegunki. Wód siarczanowych nie zaleca się w czasie suplementacji wapniem, gdyż składniki te powodują wydalanie wapnia z moczem.
Wody o wysokiej zawartości sodu i chloru warto wybierać w upalne dni, podczas intensywnego wysiłku fizycznego, ciężkiej pracy, gdy dochodzi do dużych strat tych składników mineralnych z potem. W przypadku stosowania wody wysokosodowej należy kierować się rozwagą, gdyż bardzo często ten składnik dostarczany jest w zbyt dużych ilościach w stosunku do zapotrzebowania, co może wywoływać bardzo szkodliwy wpływ na zdrowie.
Woda niskosodowa zalecana jest osobom z nadciśnieniem tętniczym, niewydolnością serca, chorobami nerek oraz obrzękami. Powinna być wybierana przez kobiety w ciąży oraz karmiące piersią. Sód zatrzymuje wodę w organizmie, dlatego w powyższych przypadkach należy go ograniczyć w diecie. Kobiety w ciąży oraz karmiące powinny pić wodę nisko- lub średniozmineralizowaną (z większa ilością wapnia i magnezu).
Wody stołowe, których skład mineralny komponowany jest tak, aby zaspokoić zapotrzebowanie na niedoborowe składniki mineralne, pełnią funkcję wód profilaktyczno – zdrowotnych. Z reguły komponowane są w taki sposób, aby uzupełnić niedobory wapnia i magnezu w diecie i spożywane są w regionach gdzie nie występują naturalne wody magnezowo – wapniowe.
Osoby o niskiej lub średniej aktywności fizycznej oraz funkcjonujące w umiarkowanej temperaturze otoczenia powinny, na co dzień sięgać po wody nisko- lub średniozmineralizowane, bogate w wapń oraz magnez, będące często składnikami niedoborowymi. Dobrym nawykiem jest również zmiana, co jakiś czas marki wody. Różne marki wód mają różne składy mineralne, które można dopasowywać do swoich potrzeb w zależności od okoliczności.
Spis literatury u Autorki
